Vleugelwoorden | |||||
Zoals je blijft. Ik weet nog de vogelnesten welke ze vouwde in ringen van gymlokalen de soepele spagaat op het schoolplein haar beugel het zakje met gekleurde elastieken welke ze liet springen met haar lach de dromen die ze met me deelde achter de eerste klas de stille plek ontsnapt aan kleine kinderen en het wakend oog van heen en weer lopende benen over het plein juf Carolus en meester Reinders de weilanden bij het spoor met oude bunkers als aanvulling op een niet eindigende fantasie de oude scheepswerf struinen tussen vuil en stof de berenhut in het park samen in de kale den op hoge takken het verboden lopen over gebroken ijs vannacht een herhaling sterk zoals we even zelfs de dood wisten te bedonderen. |
|||||